Column Bril

nr. 46, 25-8-2022

Bril


Er ging een wereld voor me open. Voor het eerst in mijn leven zwem ik met volledig zicht. Als kind liet ik mijn bril (met +8 glazen en allerlei extra slijpingen) af bij het zwemmen. Later in mijn leven deed ik mijn contactlenzen uit. Ik was doodsbang dat ik mijn bril of lenzen zou verliezen. Het zou een flinke financiële schade zijn. Nog erger: ik zou minstens twee weken als halfblinde door het leven moeten, want zulke glazen/lenzen zijn niet 1-2-3 opnieuw gemaakt.
Op aanraden van een medezwemmer kocht ik een zwembril. Hij verzekerde mij dat de bril al het water tegenhoudt. Met reservelenzen in mijn tas en flink wat zweet op mijn voorhoofd probeerde ik het. En warempel: het werkt echt.
Ik kan nu zien dat de donkergrijze silhouetten inderdaad medezwemmers zijn. Zelfs kan ik zien dat er een klok aan de muur hangt én hoe laat het is. Dat ik nu scherp zicht heb op wat er op de vloer van het bad ligt, vind ik niet direct een aanwinst in mijn leven.
Een soortgelijke ervaring had ik toen ik voor het eerst mijn hoorapparaat in had. Fantastisch om beter en zuiverder te horen. Tot er een vrachtauto luid toeterend langsreed.
Veel mensen met verstandelijke beperkingen hebben visus- en gehoorproblemen, maar hun omgeving weet dat niet of onvoldoende. Als ze al aanpassingen hebben, worden die ook nog eens slecht gecontroleerd. Vette of bekraste glazen, verstopte oorstukjes en lege batterijen zijn soms erger dan de kwaal. De aanbevolen screenings en periodieke controles*, kan ik alleen maar van harte aanbevelen.
Ook voor mensen met verstandelijke beperkingen geldt dat goed werkende hulpmiddelen een verrijking zijn. Maar af en toe geen extra visuele of auditieve prikkels is héérlijk.


*https://nvavg.nl/wp-content/uploads/2019/10/Richtlijn-Visuele-beperkingen-bij-VB_definitief-1.pdf

 https://nvavg.nl/wp-content/uploads/2019/06/2019-NVAVG-handreiking-gehoorstoornissen.pdf



Voor Karen, die me breeduit toelachte toen ik thermoskannen voor barkrukken aanzag.



► Terug naar Column